Geheime plek
De zachte frisse ochtendgeur, het gezoem van bijen, een druppel water aan een blaadje en de zon die ik steeds warmer op mijn huid voel. Ze maken me vrolijk en gelukkig. De camera ligt zwaar in mijn hand, maar ik ben te gefocust op alles om me heen om het op te merken. In de verte hoor ik een specht en als ik me omdraai zie ik een libelle langs me heen vliegen.
Ik volg hem met mijn ogen en loop met mijn bloten voeten over het gras. Het gras voelt koel en nat aan onder mijn voeten. Aan het einde van het grasveld, vlak bij het water staat een enorme roze rododendron. Ik loop er heen en de libelle strijkt neer op een van de bloemen.
Als ik om de struik heen loop valt mijn oog op een blaadje met wat water erop, ik maak een foto en net als ik wil opstaan zie ik dat ik voor een opening in de struik sta. Gek denk ik bij mezelf, ik kom hier al sinds mijn tweede maar nooit is me opgevallen dat er een gat in de heg zit. De opening is net groot genoeg om doorheen te kruipen en op handen en voeten met mijn camera om mijn nek kruip ik door het gat.
Hier en daar zitten wat takken in de weg, maar al snel besef ik, dat de enorme roze struik hol is. Zo groot dat je er zelfs in kan staan. Als ik ga zitten op een van de stammen, zie ik pas hoe prachtig alle bloemen als een koepol over me heen hangen. De zon laat de bloemen licht geven en ik besluit, dat dit mijn geheime plek wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten